Heeft de jeugd wel toekomst in Emmen?

Vanmorgen las ik in het Dagblad van het Noorden een opiniestuk van Gert Meijer over de aangifte van de fractievoorzitter van GroenLinks Emmen tegen de fractie BGE, vanwege een column.
De titel is veelzeggend: "Jan Dijkgraaf is wat in de war". Als toeschouwer op de publieke tribune bij de raadsvergadering van 28 april kan ik eigenlijk alleen maar constateren dat de kop van een opinierend artikel zou moeten zijn: "De raad van Emmen is inzake inspraak van jongeren wat in de war!" In plaats van het achterhalen van de strekking (de inhoud) van het ingediende amandement van GroenLinks gaat de redacteur in op randzaken die niets met politiek van doen hebben. Dat is in mijn ogen jammer, want de gehele discussie die zich ontspon over het opheffen van de jongerenraad in Emmen verdiend vele malen meer aandacht dan de publiekelijke ruzie tussen de fractievoorzitters van GroenLinks en BGE. Over de rol die de media zou kunnen vervullen kom ik later in deze blog nog terug.

Bijna alle partijen in de Emmer politiek betoogden dat de jongerenraad opgeheven kon worden vanwege een gebrek aan resultaten. Ondanks de ambtelijke ondersteuning heeft de raad niet gefunctioneerd zoals vooraf verwacht werd en het bleek bijna onmogelijk om nieuwe jongeren te vinden die zitting wilden hebben in de jongerenraad.
Alle partijen zagen allemaal de mogelijkheden die voor jongeren geboden worden in de 'Visie op jongerenparticipatie'. GroenLinks was echter de enige partij die aangaf dat de daarin beschreven mogelijkheden gezien zouden moeten worden als aanvullend op de rol van de jongerenraad. Er werd gesteld dat "met het opheffen van de jongerenraad Emmen het signaal aan jongeren geeft dat participeren mag dat meebeslissen niet kan!" Met andere woorden: Als het echt gaat om beslissingen bij belangrijke ontwikkelingen zoals bijvoorbeeld de vormgeving  van de centrumfunctie, het evenementenplein, etc, dan zijn jongeren geen officieel gesprekspartner.

Voor wat betreft de stelling dat de jongerenraad niet functioneert zo als het zou behoren hebben zijn er onder de jongeren enige geluiden die de bal terugleggen bij de ambtelijke en politieke organisatie. Vergaderingen zouden inderdaad hebben plaatgevonden op het gemeentehuis, maar in de kantine. De jongerenraad is de afgelopen jaar niet of nauwelijks benaderd door enige politieke fractie dan wel betrokken bij de planvorming vanuit het ambtelijk apparaat en voor de opvulling van vacante vacatures in de raad waren de zittende jongeren primair verantwoordelijk. En hoe is het mogelijk dat jongeren die zitting hebben in medezeggenschapsraden van scholen op het voortgezet en hoger onderwijs niet eens weten van het bestaan van een jongerenraad in de gemeente?

Mede in dit licht bezien was het pleidooi en het initiatief van GroenLinks juist toe te juichen. Als je echt wilt dat jongeren inspraak hebben moet je hen wel de status geven van erkende overleg partner (EOP). En als de raad niet functioneert, kijk dan in eerste instantie naar mogelijkheden om de raad wel te laten functioneren. En het licht van bovenstaande problemen gezien ligt daar een uitstekend te onderzoeken door de politieke pers. Deze rol zou hen meer sieren dan een opiniestuk over randzaken.

Tot slot schiet mij nog door het hoofd de proefballon die wethouder Kuper ooit heeft geopperd van een stapbus naar Groningen voor jongeren. Dit is uiteindelijk tegengehouden door de lokale horeca. Ik vraag mij echt af of er over dit onderwerp ook advies gevraagd is aan jongeren?