No need for speed

Na het experiment met een snelheidslimiet op een aantal snelwegen komt er nu het voorstel om dit op zo´n 70% van de snelwegen in te voeren. Met de restrictie dat dit in verband met milieu-wetgeving en verkeersveiligheid wel moet kunnen. Om het één en ander goed te kunnen invoeren is hiervoor 165 miljoen euro uitgetrokken. Dit in een periode, waarin draconische bezuinigingen worden doorgevoerd op het sociale stelsel en cultuur.
Een onzalig plan. Direct werd er vanuit diverse kampen al gewezen op de gevolgen voor het milieu. Harder rijden, betekent meer fijnstof. Het betekent ook een hoger verbruik van het uiteindelijke schaarse produkt brandstof. En een hoger aantal verkeersslachtoffers wordt alvast ingecalculeerd.
Wat mij misschien nog wel het meeste bevreemd ishet feit dat er een aantal jaren geleden bewust is gekozen om voor vrachtwagens en auto's met aanhangers de maximum snelheid te verhogen van 80 naar 90. Juist om de gevaren in het verschil in snelheid terug te brengen. Dit argument heeft schijnbaar niet meegewogen in de beslissing tot het voorstel om dit weer uit elkaar te trekken.
Ook het belang van de zwakkere verkeersdeelnemers raakt wat mij betreft ondergesneeuwd. Ouderen durven wellicht niet harder te rijden en hebben wellicht 'No Need For Speed', terwijl jongeren juist worden uitgedaagd om nog maar eens dieper het gaspedaal in te drukken. Met alle gevolgen van dien.
In mijn naïviteit dacht ik altijd dat de wetgeving er met name op gericht moet zijn om de zwakkeren in de samenleving te beschermen in plaats van een kleinere groep te bevoordelen.
Als verkeersgebruiker zal er voor mij wellicht weinig veranderen. Ik zal zelf in verband met milieu en portemonee niet meedoen aan het sneller rijden. Maar ingehaald werd ik toch altijd al, maar dan nu inmiddels legaal.